mánudagur, janúar 12, 2004
Right...
Þetta heimasíðuvesen er víst eitthvað að ganga hjá mér... finnst samt sökka feitt að það komi www.hi.is/~ooa/index_files/index_files/hlynur.JPG ... frekar leiðinlegt sitjúeisjon ;(
Búinn að vera að skríða saman eftir erfiða prófatörn, Þýskalandsreisu, vængbrot og allt... Mikið að gera hjá kallinum!
Skrýtið samt... af því að það virðist vera þannig að ég sé hreinlega orðinn gamall :( Þannig eridda bara núna að ég vakna alltaf á bilinu 12 - 1! Þetter alveg fáránlegt! Þó svo að ég fari að sofa seint og síðarmeir... Þá get ég aldrei sofið lengur en þetta... og þó svo að ég sofi lengur... þá er alltaf einhver sem hringir í mig eða eitthvað... Súrt grín.
EKKI HÆTTA SAMT AÐ HRINGJA!!!
Ég ætlaði að byrja í dag á bókinni minni... sem kemur út um næstu jól... en ákvað að geyma það í dag allaveganna. Verð alltaf jafn sorgmæddur þegar ég hugsa um lokin á bókinni... hugsa að ég nái að snerta dýpstu tilfinningastrengi landans með þessum skrifum mínum. Ætla allaveganna að leggja mig fram við að ná þessari mannlegu dýpt á fallegan en sorglegan hátt... ef þið skiljið hvað ég meina.
Ég er búinn að finna sjálfann mig aftur. Ég var búinn að vera í dvala í sjálfum mér í of langan tíma. Leiðinlegt og skemmtilegt að finna þennan einstaklings sem virðist vera búinn að skjóta rótum djúpt í sálinni minni. Leiðinlegt á þann hátt að það eru miklar og sterkar tilfinningar í gangi sem er stundum erfitt að beisla og stjórna... en skemmtilegt að takast á við þessar tilfinningar... Hljómar ekki sem eitthvað mikið rokk... en rokk er það nú samt.
Vængbrotið virðist hafa verið meira en rannsóknir og röntgenmyndir leiddu í ljós á sínum tíma, en þar sem að þetta var ekki opið beinbrot, þá hugsa ég að það grói að fullu... www.tíminnlæknaröllsár.is
En vængbrotið risti það djúpt að það vakti mig úr dvala og það eru fallegar og rómantískar pælíngar í gangi núna... ekkert frekar beint að einhverjum frekar en sjálfum mér... bara... hmm... ég ætla að reyna að koma þessari tilfinningu á blað við tækifæri...
Rokk
Þetta heimasíðuvesen er víst eitthvað að ganga hjá mér... finnst samt sökka feitt að það komi www.hi.is/~ooa/index_files/index_files/hlynur.JPG ... frekar leiðinlegt sitjúeisjon ;(
Búinn að vera að skríða saman eftir erfiða prófatörn, Þýskalandsreisu, vængbrot og allt... Mikið að gera hjá kallinum!
Skrýtið samt... af því að það virðist vera þannig að ég sé hreinlega orðinn gamall :( Þannig eridda bara núna að ég vakna alltaf á bilinu 12 - 1! Þetter alveg fáránlegt! Þó svo að ég fari að sofa seint og síðarmeir... Þá get ég aldrei sofið lengur en þetta... og þó svo að ég sofi lengur... þá er alltaf einhver sem hringir í mig eða eitthvað... Súrt grín.
EKKI HÆTTA SAMT AÐ HRINGJA!!!
Ég ætlaði að byrja í dag á bókinni minni... sem kemur út um næstu jól... en ákvað að geyma það í dag allaveganna. Verð alltaf jafn sorgmæddur þegar ég hugsa um lokin á bókinni... hugsa að ég nái að snerta dýpstu tilfinningastrengi landans með þessum skrifum mínum. Ætla allaveganna að leggja mig fram við að ná þessari mannlegu dýpt á fallegan en sorglegan hátt... ef þið skiljið hvað ég meina.
Ég er búinn að finna sjálfann mig aftur. Ég var búinn að vera í dvala í sjálfum mér í of langan tíma. Leiðinlegt og skemmtilegt að finna þennan einstaklings sem virðist vera búinn að skjóta rótum djúpt í sálinni minni. Leiðinlegt á þann hátt að það eru miklar og sterkar tilfinningar í gangi sem er stundum erfitt að beisla og stjórna... en skemmtilegt að takast á við þessar tilfinningar... Hljómar ekki sem eitthvað mikið rokk... en rokk er það nú samt.
Vængbrotið virðist hafa verið meira en rannsóknir og röntgenmyndir leiddu í ljós á sínum tíma, en þar sem að þetta var ekki opið beinbrot, þá hugsa ég að það grói að fullu... www.tíminnlæknaröllsár.is
En vængbrotið risti það djúpt að það vakti mig úr dvala og það eru fallegar og rómantískar pælíngar í gangi núna... ekkert frekar beint að einhverjum frekar en sjálfum mér... bara... hmm... ég ætla að reyna að koma þessari tilfinningu á blað við tækifæri...
Rokk
